De voorleesboekenkast van Cathérine Vandoorne en Ella-Noor
In de reeks ‘De voorleesboekenkast’ gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit? In deze aflevering duiken wij in de voorleesboekenkast van Radio 2-madam Cathérine Vandoorne en haar dochter Ella-Noor (8 jaar).
door Katrien Elen
'Ella-Noor zit nu in het tweede leerjaar en is dus een beginnende lezer. Toch wordt ze nog liever voorgelezen dan dat ze zelf leest. Ik snap dat wel, voorlezen is knus en gezellig. Ik kruip dan dicht bij haar in bed, terwijl zij over mij leunt om mee te kijken naar de prenten. Het is ons ritueel om haar dag af te sluiten. Geen verhaaltje voor het slapengaan is echt een straf. Als ze stout is, durf ik daar dus wel eens mee dreigen.'
Stemmetjes
'Bij het voorlezen gebruik ik veel stemmetjes. Ik ben een expressieve lezer. Als een personage boos is, hoor je dat ook. Op het conservatorium heb ik woord gestudeerd. Ik ben het dus gewoon om een tekst snel te interpreteren en te verklanken. Mijn man heeft die achtergrond niet, maar hij is ook absoluut geen vlakke voorlezer, hoor. Hij doet zijn best! Maar het allerbelangrijkst om de aandacht te trekken, is toch dat je niet voorleest 'tussen de soep en de patatten’ en dat je er echt voor gaat. Op dagen dat ik veel aan mijn hoofd heb, verslapt mijn dochters aandacht automatisch. Dat ligt dan aan mezelf, omdat ik slechter voorlees.'
Keuze van mama en dochter
'Iedere twee weken gaan we samen naar de bib en brengen we tien boeken mee. Ella-Noor is nu in de ban van elfenboekjes. Eerlijk gezegd hoop ik dat ze snel een andere bevlieging krijgt, want die verhalen zijn nogal licht. Zelf kies ik tegenwoordig voor de boekjes over Vos en Haas. Als ouder heb ik daar ook iets aan. Er zitten heel wat dubbele lagen in met al die misverstanden tussen naïeve dieren die de dingen letterlijk interpreteren. Soms laat ik me ook wel eens verleiden door gelauwerde boeken. Maar vaak merk ik dat die haar niet interesseren omdat ze te kunstig zijn. Ella-Noor heeft graag herkenbare tekeningen, abstracte illustraties moet ze niet hebben. Spijtig, want het zijn meestal prachtige verhalen.'
“Geen verhaaltje voor het slapengaan is echt een straf voor Ella-Noor. Als ze stout is, durf ik daar dus wel eens mee dreigen.”
Vroeg beginnen
'Ik ben bij Ella-Noor heel vroeg begonnen met voorlezen, ten dele omdat ik dat zelf niet heb meegekregen. Mijn ouders werkten hard, ik heb hen weinig zien lezen en thuis stonden vooral Artis Historia-boeken. Dat is geen verwijt aan hun adres, maar ik weet dat als je niet opgroeit tussen de boeken, je minder kans hebt om later graag te lezen. Zelf heb ik de leesmicrobe pas op het conservatorium te pakken gekregen. Nu kan ik echt genieten van boeken - zeker aan het zwembad op vakantie - maar ik ben een luie lezer. Aan een boek dat dikker is dan vijf centimeter begin ik niet. Als ik vroeger was gestart, was ik misschien een meer gretige lezer geworden.'
Beginnende lezer
'Bij Ella-Noor ben ik dus begonnen als baby en ik ben nooit meer gestopt. Voor elke leeftijd heb je tegenwoordig een ontzettend goed aanbod. Alleen spijtig dat die boekjes voor beginnende lezers omwille van de beperkte woordenschat meestal zo’n dun verhaal hebben. Vaak vind ik ze daardoor niet boeiend genoeg. Net daarom vind ik het belangrijk om te blijven voorlezen, zo kan ik mijn dochter laten zien dat er veel toffe boeken zijn. Want ik denk wel dat het een harde noot is voor haar om die saaie boeken met een basiswoordenschat te lezen.'
'Voorgelezen worden vindt ze heerlijk, net als alle kinderen eigenlijk. Als er vriendinnetjes blijven slapen, zitten ze ‘s avonds allemaal klaar met een houding van ‘laat maar komen’. Maar om zelf te lezen moet ik haar dus aanmoedigen. Onlangs heb ik haar wel een paar keer met een boek in bed betrapt toen ze niet kon slapen. Dat vind ik stiekem wel tof. Daarom maken we momenteel ook werk van een boekenkast op haar kamer. Nu liggen de boeken nog op een stapel, zo’n kast presenteert toch mooier. Ik hoop dat ze dan af en toe een boek uit het rek zal nemen om zelf te lezen. Ik besef dat het als beginnende lezer een grote inspanning vergt, maar dat is een fase waar ze doorheen moet. Eenmaal ze alles kan lezen wat ze wilt, zal er een wereld open gaan. Anderzijds wil ik haar ook niet forceren. Ik zorg gewoon dat er een aanbod is en probeer haar uit te dagen zonder er een verplichting van te maken.'
“Voorgelezen worden vindt ze heerlijk, net als alle kinderen eigenlijk. Als er vriendinnetjes blijven slapen, zitten ze ‘s avonds allemaal klaar met een houding van ‘laat maar komen’. Maar om zelf te lezen moet ik haar aanmoedigen.”
Boekenbabbel
'Achteraf praten we vaak over wat we gelezen hebben. Zo lazen we deze week het sprookje over de kleren van de keizer. Achteraf vraagt ze me dan: ‘Mama, je kan iemand die verwend is toch ook op een andere manier helpen? Zou hij niet op reis kunnen gaan naar een land met arme kindjes?’ Sowieso de aanleiding voor een leuke babbel! Soms stuur ik dat ook. Toen Ella-Noor door een jaloerse periode ging, heb ik in de bib wel eens naar boeken over dat thema gezocht. En een boek over een konijn dat haar moeder verloor, was ooit de reden om het te hebben over het overlijden van mijn ouders. Afgelopen maandag koos mijn dochter dat boek trouwens opnieuw in de bib. Eigenlijk denk ik dat ze dat met opzet deed omdat ik er de eerste keer zo om heb moeten huilen. Dat fascineert haar. Ze hoopt dat het opnieuw zal gebeuren.'
Vijf boekentips
- De sprookjesboeken van Clavis: 'Omdat de smaak van mijn dochter snel evolueert, koop ik niet zo vaak kinderboeken, meestal gaan we naar de bib. De klassiekers, zoals deze reeks - met traditionele en oosterse sprookjes - hebben we wel in huis. Dat zijn echte hebbedingen met prachtige tekeningen.'
- Een koffertje vol dromen van Mariette Vanhalewijn: 'Dat boek kreeg ik bij de geboorte van Ella-Noor. Ik heb het zelf als kind nog gelezen, dus het is er eentje dat ik koester. Pure nostalgie en tijdloos mooi!'
- Kakaworstje van Stephanie Blake: 'Daar hebben we zo mee gelachen. Enfin, zij met het boek en ik dan vooral om haar reacties. De tranen liepen over mijn wangen. Dat moment dat we zaten te gieren op haar bed zal ik nooit vergeten.'
- Heksenfee van Brigitte Minne en Carll Cneut: 'Wondermooi verhaal over een koppig elfje dat een heks wil worden met prachtige illustraties.'
- De boeken over Vos en Haas van Sylvia Vanden Heede: 'Met af en toe een knipoog zijn deze grappige verhalen ook voor de voorlezer fantastisch.'
“Ik ben bij Ella-Noor heel vroeg begonnen met voorlezen, ten dele omdat ik dat zelf niet heb meegekregen. Mijn ouders werkten hard, ik heb hen weinig zien lezen.”
Deel dit artikel: