De voorleesboekenkast van Guy T’Sjoen
In de reeks ‘de voorleesboekenkast’ gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit? In deze aflevering duiken wij in de voorleesboekenkast van topdokter Guy T’Sjoen en zijn zoon Maximiliaan van twee en dochter Elena van zes maanden.
door Katrien Elen
‘Voorlezen gebeurt hier voor het slapengaan. We zetten boekjes in om rust te brengen in huis. Maximiliaan heeft de neiging om voor hij moet gaan slapen nog al zijn speelgoed boven te halen en druk rond te lopen, een boekje helpt dan om hem een beetje te kalmeren. Soms zetten we ons beneden in de zetel, andere keren installeren we ons alvast in zijn slaapkamer. Bij Elena is het voorlezen nog erg beperkt. We kijken weleens samen in prenten- en voelboekjes, maar daar blijft het bij.'
‘Overdag zullen we niet snel voorlezen. Maximiliaan speelt graag buiten, momenteel zit hij in een fase waarin wij de hele tijd ballonnen moeten opblazen waar hij dan graag tegen schopt. Op de crèche wordt er uiteraard wel voorgelezen en daar geniet hij van, maar thuis zal hij tijdens de dag liever spelen en ravotten.“ In ons gezin is mijn man Milan de grote voorlezer. Ik ben ‘s avonds vroeger thuis van het werk dan hij, Milan is er pas tegen het uur dat Maximiliaan naar bed moet. Voor hem is het voorleesritueel dus een moment om nog even samen te zijn met onze zoon.’
Poes en miauw
‘Het voorlezen bij Maximiliaan draait momenteel vooral rond taalontwikkeling: het benoemen van diertjes én het bijpassende geluid maken. Hij vindt het zo hilarisch als we dieren imiteren dat we het maar blijven doen. Vooral de pauw is een succesnummer! Grappig is wel dat hij het geluid en de naam van het diertje soms door elkaar haalt. Initieel zei hij bijvoorbeeld “poes”, nu zegt hij iedere keer dat hij een poes ziet voorbijlopen “miauw”. Maar goed, dat gaat wel weer voorbij.” Maximiliaan is echt gefascineerd door katten. Niet toevallig is zijn favoriete boek van het moment Dikkie Dik van Jet Boeke. Erg leuk is dat het een flapjesboek is. Maximiliaan kan de flapjes niet snel genoeg open doen. Dikkie Dik lijkt bovendien op de kat van de buren, die is ook een beetje rossig.’
“Maximiliaan is echt gefascineerd door katten. Niet toevallig is zijn favoriete boek van het moment Dikkie Dik van Jet Boeke. Erg leuk is dat het een flapjesboek is. Maximiliaan kan de flapjes niet snel genoeg open doen.”
Voor de geboorte
‘Al voor de geboorte van de kinderen gingen we naar de boekhandel en kochten we kinderboeken voor wanneer ze er zouden zijn. Zo kochten we toen we in 2022 op reis waren op het eiland Mykonos The windmill, the pelican and the little magic dough van Margarita Zaharia-Kiousi. Normaal schrijf ik niet in boeken, maar toen heb ik de datum en plaats van aankoop genoteerd op het voorblad. Een week later is het embryo dat Maximiliaan is geworden uit de diepvries gehaald. In mijn ogen is het daarom zijn eerste boekje, het is ook het eerste boekje dat ik heb voorgelezen. Dat deed ik al tijdens de eerste drie maanden dat we samen thuis waren, tussen het flesjes geven in. Hij zal zich daar niets van herinneren, maar ik weet wel dat hij er rustig van werd. Ooit zal ik hem vertellen over die mooie momenten samen.’
‘Ook Maximiliaan Modderman geeft een feestje van Joukje Akveld hadden we al voor de geboorte in huis. Toen we wisten dat we een zoontje zouden krijgen, hebben mijn man en ik gesproken over welke voornaam we zouden kiezen. Dat ging heel snel. Al na tien minuten zijn we geland op Maximiliaan. Het is ook Maximiliaan gebleven. Toen we de eerstvolgende keer in de boekhandel dat boek zagen liggen, namen we dat natuurlijk mee. Uiteraard waren er vrienden en familieleden die ook zo dachten. Na Maximiliaans geboorte hebben we het boek nog drie keer gekregen. Sommige exemplaren zitten zelfs nog in de plasticfolie. (lacht)’
Twee papa’s in boeken
‘Boeken waren na de geboorte een populair cadeau. Zo kreeg ik van een collega uit Groot-Brittannië een gesigneerd exemplaar van My daddies van Gareth Peter, een boekje over twee avontuurlijke en zorgzame papa’s met een kinderwens. Momenteel zijn de kinderen hier nog te jong voor, maar ooit gaan we er zeker uit voorlezen. Zo’n boekje kan een manier zijn om hen wat meer te vertellen over waar ze vandaan komen en hoe hun bijzondere gezin in elkaar zit. Waarom ze twee papa’s hebben bijvoorbeeld en geen mama. En hoe het zit met de draagmoeders waarvan er foto’s hangen in de woonkamer.’
‘Vaak hebben kinderen in boeken of tekenfilms een mama en een papa. Ik vind dat zeker niet storend want voor de meeste kinderen is dat ook zo. De realiteit van onze kinderen is anders en natuurlijk zal ik soms op zoek gaan naar boekjes over het thema, maar we laten het tegelijk ook een beetje los. Wij, als papa’s hebben daar misschien wel een boodschap aan, maar de kinderen liggen daar, zeker nu, niet wakker van.’
‘Zelf heb ik in dit traject toch veel gehad aan Me, de autobiografie van Ricky Martin, zelfs al is dat boek geen grote literatuur. De bekende zanger heeft zelf ook vier kindjes. In zijn autobiografie gaat het over zijn kinderwens en de geboorte van zijn eerste kind. Dat boek heeft me geïnspireerd, net als Dads, een fotoboek van Bart Heynen over Amerikaanse gezinnen met twee papa’s. Op mijn beurt hoop ik andere vaders met een kinderwens te kunnen inspireren met mijn boek over ons traject, Twee papa’s.’
Van lezer tot arts en vader
‘Als arts heb ik patiënten nog nooit een boek aangeraden, terwijl andere collega’s dat wel soms doen. Eigenlijk is dat gek, want mijn broer Yves T’Sjoen is professor literatuur en was bij ons in het ziekenhuis betrokken bij een voorleesproject voor patiënten. Wat ook gek is, is dat ik als tiener veel meer las dan hij. Als kind waren we beiden verslingerd op de boeken van Jan Terlouw en Thea Beckman, maar in de puberteit ging Yves voetballen of was hij op stap met vrienden. Ik was de stillere van ons twee en deed in de zomervakantie niets liever dan thuisblijven met een boek van E.M. Forster. Pas later hebben onze studiekeuzes en carrières ons in een andere richting gestuurd.’
‘Vandaag lees ik helaas zelf bijna niks meer. Ik moet al veel lezen voor mijn werk. Daarbuiten is er geen tijd, nu eens vraagt mijn job al mijn aandacht, dan weer neemt het mediagebeuren het over. En nu zijn er de kindjes. Als ik dan toch eens een moment van rust vind, ben ik vaak zo vermoeid door de gebroken nachten, dat ik gewoon in slaap val. Maar als ik in een boekhandel kom, koop ik wel altijd iets. Ik heb een hele kast vol boeken die ik heel graag wil lezen maar waar ik momenteel niet toe kom. Sommige boeken staan hier al tien jaar ongelezen. Die zijn voor later. Voor nu vind ik het leuk om af en toe in een boek te bladeren en hier en daar een passage te lezen.’
TIPS VAN GUY
- Dikkie Dik van Jet Boeke: ‘Maximiliaan doet niets liever dan de flapjes te openen.’
- The windmill, the pelican and the little magic dough van Margarita Zaharia-Kiousi: ‘Dit boek is verbonden aan de geboorte van Maximiliaan. Daarom neemt het een bijzondere plek in.’
- Maximiliaan Modderman geeft een feestje van Joukje Akveld: ‘Een boek over een naamgenoot mocht niet ontbreken.’
- My daddies van Gareth Peter: ‘Met dit boek hoop ik mijn kinderen te vertellen over het wat bijzondere gezin waarin ze wonen.’
REEKS: De voorleesboekenkast
In de reeks 'De voorleesboekenkast' gaan we op bezoek bij enthousiaste voorlezers en hun kinderen. Wat zijn hun favoriete voorleesboeken? Hoe ziet hun voorleesritueel eruit?
