Zomerboekentips van de collega's (deel 2)

'Misschien wordt deze zomer een staycation, daarom wil ik in La Bestia van Carmen Mola duiken om de Spaanse sferen op te zoeken. Hoewel de plot iets minder zomers aandoet – de zoektocht naar een seriemoordenaar tijdens de choleraepidemie in het Madrid van 1834 – schijnt het te lezen als een spannende misdaadroman. Het boek werd eind 2021 bekroond met de Premio Planeta, de tweede meest prestigieuze literaire prijs van Spanje waarbij de laureaat maar liefst 1 miljoen euro binnenrijft. Tijdens de prijsuitreiking was er enige controverse: achter het pseudoniem van Carmen Mola bleek een mannelijk auteurstrio te schuilen. La Bestia werd nog niet vertaald naar het Nederlands, maar de eerder verschenen boeken van het schrijverstrio – dat wel de 'Elena Ferrante van Spanje' wordt genoemd – zijn dat wel. Maar nu eerst die duistere zoektocht naar La Bestia. Vámonos!'

'Dit al wat ouder boek van Ilja Leonard Pfeijffer kwam enkele weken geleden op het juiste moment op mijn pad. Het boek gaat over een fietstocht die Pfeijffer samen me zijn toenmalige partner maakte van Leiden naar Rome. Ik plan zelf voor het eerst zo’n lange tocht te maken dit najaar, maar het voorbereidingsparcours is er eentje met de nodige hindernissen. Op zo’n momenten werkt De filosofie van de heuvel heerlijk relativerend. Het duo vertrekt op oude tweedehandsfietsen en zonder enige voorbereiding aan de tocht. Pfeijffer beschrijft hoe het landschap onderweg verandert, hoe het bedwingen van de heuvels langs Franse wegen zoveel rijker kan zijn dan het volgen van een strak en vlak aangelegd fietspad en hoe het doel (Rome) niet altijd de uiteindelijke eindbestemming blijkt te zijn. Geen idee waar mijn tocht mij heen zal brengen. Maar ik zal onderweg zijn. En dit boekje gaat (net als zoveel andere boeken op mijn e-reader) met me mee!'

'Het is altijd uitkijken naar een nieuw boek van Els Beerten - sinds 'Allemaal willen we de hemel' me helemaal inpakte wil ik alles van haar lezen. 'De rest van ons leven' ligt al een hele tijd klaar op mijn nachtkastje, hopelijk lukt het om deze zomer eindelijk wat tijd en rust te vinden om eraan te beginnen. Beerten vertelt het verhaal van Fredo Santoro, die na de Eerste Wereldoorlog met zijn vader Pietro van een klein Italiaans dorpje naar Liverpool verhuist, op zoek naar een betere toekomst. Beerten grossiert in krachtige, pakkende zinnen en beschouwingen. Benieuwd wat ze deze keer voor moois in petto heeft.'

'Toegegeven, de originele titel Malibu Rising klinkt heel wat zonniger, maar Het feest van de eeuw is ideaal zomerleesvoer. Op het einde van de zomer van 1983 geeft surfer en model Nina Riva een intussen legendarisch feest in haar riante landhuis op de kliffen boven de kust van Malibu. Dit jaar zal meteen de laatste keer zijn dat het iconische zomerfeest doorgaat. Op het einde van de avond staat de villa van de Riva’s in lichterlaaie.

Malibu Rising is meer dan een meeslepend zomerverhaal over succesvolle mensen. Flashbacks naar de jaren 50 vertellen het verhaal van een uiteenvallend gezin en tonen dat de Riva-kinderen het altijd op hun eentje hebben moeten rooien. Met haar filmische stijl en een stoet aan bijzondere feestvierders weet Reid de chaos en sfeer van een feest dat op het punt staat om uit de hand te lopen perfect te vatten. Een broeierige zomeravond in Malibu, de surferscene, een fantastisch vakantiehuis en de heerlijk ongeremde jaren 80: ik ruik de zomer al!'

'Boeken over eilanden zijn mijn boeken. In Het weeshuis in de azuurblauwe zee staat er een weeshuis op het eiland in kwestie, waarin een stel zonderlinge kinderen woont: een draak, een bosnimf, een tamelijk agressieve kabouter, een soort blob die hotelbediende wil worden, een jongen die van gedaante kan verwisselen, en – het heerlijkste personage van allemaal – de antichrist zelve. Ene Arthur Parnassus heeft er de leiding en maatschappelijk werker Linus Baker wordt uitgezonden om te onderzoeken of alles er wel netjes verloopt.

Dit is een bijzonder boek omdat het menselijker en minder sprookjesachtig is dan je zou verwachten. Het is tegelijk idyllisch en realistisch, herkenbaar en bevreemdend, grappig en ontroerend, dreigend en een soort van lief. Het allerfijnst aan dit boek is dat het zo schaamteloos positief is – helemaal perfect dus voor wie in de zomermaanden moed wil bijtanken.'

'Klik klik! is een kritische knipoog naar de selfiecultuur, een ideaal prentenboek dus voor iedereen die van plan is deze zomer veelvuldig sefies te maken (of voor wie er graag eens mee lacht)! Zoals in eerdere prentenboeken weet de illustrator Bernardo P. Carvalho mij ook dit keer te overtuigen met zijn kleurenpalet en zijn humor. Bovendien weet hij in dit boek zijn hoofdpersonages, de natuurelementen, treffend te karakteriseren. Het zijn op zich eenvoudige, uitgeknipte kleurrijke vormen, maar door de expressieve gelaatstrekken en de snedige dialogen worden het echte karakters. Aan jullie om te ontdekken wat de Wolk, de Zon, de Zee, de Ijsberg, de Wind, de Vulkaan en het Bos precies te wachten staat!'

'Ik las dit boek in het begin van de lente, toen de zon al wat feller begon te schijnen, maar de hete dagen nog veraf waren. Toch vertoefde ik in gedachten op het zomerse eiland Salina, ten noorden van Sicilië, waar Joost Oomen op kunstenaarsresidentie ging tijdens de lockdown. In zijn logboek schrijft hij over een intrigerend plan: omdat de toeristen door de pandemie wegblijven van het eiland, besluit hij om er vissen te vangen met een zelfgeschreven gedicht en zo vakantiegangers te lokken die de literaire vissen met eigen ogen willen zien. Je volgt zijn project in stukjes en brokjes, maar meer nog leer je het eiland kennen via de heerlijke observaties en ontmoetingen met de bewoners: de vissers in de haven, de eigenares van de boekhandel, de burgemeester… Het maakt van dit boek een vakantie op zich. En of die vissen zullen bijten, doet er allang niet meer toe.'

'Een aantal kleppers liggen klaar om mee te nemen naar Slovenië. En met kleppers bedoel ik lijvige exemplaren om lekker ongestoord in door te lezen. Eén daarvan is de autobiografie Ik, Elton John. Na het zien van de biografische muziekfilm Rocketman (2019, Dexter Fletcher) ben ik helemaal fan. Wat een verhaal! Hoe een verlegen, mollig, roodharig jongetje (met een vreselijke moeder!) uitgroeit tot de levende legende die Elton John nu is. Hoe ver hij ging in zijn excentrieke uitspattingen, hoe diep hij ooit zat om er daarna weer helemaal te staan. Zijn diepe vriendschap met zijn tekstschrijver Bernie Taupin. Wat hij betekende voor de LGBTQ-gemeenschap, zijn inzet om HIV en aids definitief uit de wereld te bannen. Wat een uitzonderlijk en uitzinnig leven! Ik wil het allemaal nog eens lezen.'