Voorleespapa Tom De Cock: 'Samen de magie beleven'

‘Boekjes om in te bijten, daar begon het mee’, vertelt radiopresentator Tom De Cock (34). ‘Jasmijn was nog een baby, maar in bad, in de woonkamer, in de buggy – bijna overal waren er boekjes. Al snel volgden de prentenboeken, waarvan ze de dikke bladzijden kon omdraaien. Wat is de zee mooi van Emiri Hayashi werd haar allereerste favoriet. Op de prachtige, donkerblauwe bladzijden moest ze telkens naar het visje zoeken. Dat deed ze zo graag en goed dat we er een spel van maakten om het diertje op elke pagina zo snel mogelijk te vinden, in een poging een nieuw tijdsrecord te vestigen.'

‘Ondertussen is onze dochter drie jaar en drie maanden, en zit ze in de fase van boekjes met tekst. Zo greep ze maandenlang terug naar Lou op weg naar school van Kathleen Amant, dat op een speelse, maar duidelijke manier diversiteit aansnijdt. Lou is een jongetje dat ook twee vaders heeft en net als Jasmijn tegen de ene “papa” en tegen de andere “vake” zegt. Komt daar nog bij dat Lou onderweg iemand tegenkomt die blind is, en ook mijn zus ziet zo goed als niets meer. Voor Jasmijn was het allemaal enorm herkenbaar. We merkten wat een effect het heeft als je iets voorleest dat aansluit bij de leefwereld van je kind. Lou was heel lang Jasmijns beste vriend. Het boek moest zelfs vaak mee naar bed en is nu totaal versleten.'

‘Ik ben opgegroeid in een huis waar boeken erg centraal stonden. Als kind verslond ik de verhalen van Roald Dahl, ik las de volledige stripcollectie van mijn pa, en eens ik twaalf was, gaf hij gewoon wat hij las aan mij door, van Amerikaanse thrillers tot werk van Hugo Claus. Ik vond dat zo fantastisch dat ik ervan droom dat Jasmijn op een dag even begeesterd raakt door boeken als ik. Ik kan al niet wachten tot de dag dat ze zelf begint te lezen.'

'Taal is voor mij iets essentieels. Ik ben opgeleid als germanist, en ik ben nog elke dag met woorden bezig. Jasmijn mag van mij worden wat ze wil – van loodgieter tot advocaat – maar ik zal er altijd op staan dat ze haar moedertaal tot in de perfectie beheerst. Boekjes vormen daarvoor een mooie ingang, en ik merk dat ze effect hebben. Onze dochter experimenteert voortdurend met taal, ze maakt zelfs woordgrapjes. Of ze formuleert een extra lange zin zodat wij die verbaasd en vol trots kunnen aanhoren. Niet dat wij taal erin hameren, hoor, we doen het altijd op een speelse manier, bijvoorbeeld door voor te lezen.’

‘Elke avond, als het licht uitgaat na het verhaal, vertellen we nog een zelfverzonnen verhaal over prinses Jasmijn. Die woont in een kasteel met duizend torentjes op een berg van roze glitter. Haar ouders zijn koning vake en koning papa, en ze maken de gekste dingen mee. Jasmijn stuurt die verhalen mee. Zo is ze geobsedeerd door dokters en heeft de prinses dus altijd wel ergens een pijntje. Vaak sluist ze er dingen in die ze pas heeft meegemaakt, en verwerkt ze op die manier haar dag. Haar fantasie daarbij is grenzeloos – heerlijk. Ze wordt er ook rustig van als wij haar op zachte, lage toon verhalen vertellen. Wanneer ze moeilijk in slaapt raakt, is het het beste middel.'