In het atelier van Charlotte Severeyns

'Om goed te werken moet ik voor mezelf een cocon maken. Dat lukt me bijvoorbeeld niet in een druk koffiehuis. Geef mij maar de geborgenheid van mijn atelier, die ik nog vergroot door specifieke muziek op te zetten. Terwijl ik aan een boek bezig ben, maak ik altijd een lijst met nummers die ik onderweg oppik en waaruit ik veel inspiratie haal. Zo paste de mooie, melancholische soundtrack van The Blasting Company bij de animatieserie Over the Garden Wall perfect bij de sfeer die ik voor ogen had voor mijn eerste boek, De boomhut van Niel. Tekenen zonder muziek voelt zelfs onnatuurlijk, ze is er altijd deel van geweest.'

'Mijn vriend Alexander en ik hebben dit huis van mijn ouders gekocht. Ik heb hier nog op kot gezeten toen ik Illustratieve Vormgeving studeerde en werkte dan meestal op mijn kamer of in de living. Maar voor mijn rust is het beter dat ik nu een atelier heb dat ik ‘s avonds kan afsluiten, anders blijf ik doorprullen. Ik heb ook geleerd niet te blijven worstelen met beelden, maar te wachten op de frisse kijk die de volgende dag meestal komt. In die zin neem ik vrede met de slechtere dagen. Ik ben ook niet té streng voor mezelf. Dichtbij een deadline werk ik tot laat door, maar anders geniet ik van mijn avonden en weekends.'

'Ik wandel elke ochtend met Billie, mijn cockerspaniël, en vaak nog eens tussen het werk door – ideaal om mijn hoofd leeg te maken of zelfs nieuwe ideeën te krijgen. Ik vind het ook superfijn als Billie me gezelschap houdt, zelfs als ze in de stoel achter mijn tekentafel lekker ligt te snurken. Af en toe werkt Alexander naast me. Hij studeerde Grafische Vormgeving en heeft een goed oog. Bij twijfel vraag ik hem daarom graag om feedback. Soms ga ik daar koppig tegenin, maar dan probeer ik zijn tips uit en blijkt hij gelijk te hebben.' (glimlacht) 'Moon, mijn metekindje van vijf, is dan weer het perfecte testpubliek.'

'Elke start van een boek vraagt tijd, want mijn ideeën moeten rijpen en ik krijg de beelden die ik bij het lezen van de tekst voor me zie niet altijd direct goed op papier. Maar dat zoeken is ook fijn. Voor het verhaal over schapen waar ik nu aan werk ontdekte ik al googelend het Suffolk sheep­-ras met z’n zwarte kop – interessant, want dat daagt me uit om gestileerder te werken dan ik tot nu toe gedaan heb. Het dwingt me uit mijn comfortzone en dat vind ik nodig om niet in een truc te vervallen. Ik zoek elke keer naar wat intuïtief aanvoelt als de juiste sfeer, kleuren en compositie – voor mij sleutels tot prenten die kloppen.'

'Veel illustratoren herinneren zich volgens mij nog scherp hun kindertijd. Ik had een enorme heksen-fascinatie: ik las er talloze boeken over, verkleedde me vaak als heks en koos als huisdier een zwarte kat. Ik weet ook nog dat ik me in prentenboeken kon blijven verliezen doordat er zijverhaaltjes en easter eggs in verstopt zaten. Het was later een tip van mijn docent, Sebastiaan van Doninck: vergeet de details niet. Toen ik hem na mijn studies eens tegenkwam, zei hij: 'Wanneer maak jij eindelijk eens een boek?' Het zat al in mijn hoofd, maar ik had dat duwtje nodig. Nu is het het liefste wat ik doe.'

'Soms doet er zich een kruisbestuiving voor met vrij werk dat ik maak of het artwork dat ik ontwerp, bijvoorbeeld voor het Deep in the Woods-festival. Ik geef ook graag les – halftijds, in Antwerpen en in Hasselt – omdat ik leerlingen iets kan aanreiken en omgekeerd zij mij. Maar nu het vakantie is, voel ik hoe zalig het is om me zonder onderbreking te kunnen onderdompelen in een boekenproject. Illustreren kan wroeten zijn, maar er komen vroeg of laat dagen dat alles in elkaar valt. Dan begin ik van ongeduld en enthousiasme te draaien op mijn stoel omdat ik voel: Ik heb het! Voor zulke dagen doe ik het.'

'Organisch samenwerken met auteurs vind ik het leukst. Zo ontmoette ik toevallig Winny Ang omdat ze een werk van mij had gekocht. We raakten aan de praat en ik vroeg haar om aan boord te komen voor een boek waarvan ik droomde en dat uiteindelijk Kapitein Nemo werd. Ik zag al beelden in blauwtinten voor me, maar pas door met Winny te brainstormen, kwam ik tot het hoofdpersonage, een kleine uitvinder. Ik tekende, zij schreef daarop verder, wat mij weer inspireerde, enzovoort. Vandaar ook mijn voorkeur, als ik toch iets aangereikt krijg, voor dromerige, filosofische teksten: daarin wordt mij als illustrator genoeg ruimte gegund.'

'Misschien haal ik nog het meest inspiratie uit de natuur en haar connectie met de mens. Daarom vind ik dit zo’n prachtige zin: ''Door naar buiten te gaan, merkte ik, ging ik eigenlijk naar binnen''. Hij is van onderzoeker en schrijver John Muir, die ervan overtuigd is dat we in de natuur veel rust en ideeën kunnen opdoen. Daar sluit ik me volledig bij aan. Tegenwoordig vind ik bijvoorbeeld veel inspiratie in hemels bij valavond. Dan denk ik: die speciale kleurencombinatie moet ik eens uitproberen! Ik heb ook niet toevallig een huis vol planten. En tussen de bloemen op ons koertje zit ik bij warm weer graag te schetsen.'

'Ik heb een zwak voor complementaire kleuren, zoals blauw en oranje. Ik kies ze door met mijn schetsen te spelen in Photoshop, waarin ik ook veel brushes maak door penseelstreken en potloodkribbels in te scannen. Die combinatie van digitaal en manueel werken vind ik momenteel het leukst. Misschien verklaart dat mijn bewondering voor David Hockney – zijn portretten van zijn teckels waren lang de achtergrond op mijn laptop. Onlangs ontdekte ik het werk van Gary Bunt, die nostalgisch en poëtisch schildert. Verder haal ik veel uit animatiefilms, zeker de sfeervolle stop-motions van Studio Laika of Wes Andersons Fantastic Mr. Fox.'

'Sinds de recente verbouwing van ons huis heb ik eindelijk mijn gedroomde, grote boekenkast. Dat hoort weer bij de juiste werksfeer creëren, want ik voel me het best als ik omringd ben door mooie spullen met een verhaal. In de kast staan bijvoorbeeld mijn papa’s exemplaar van In de ban van de ring toen hij als zestienjarige alleen de Zwitserse bergen beklom, een dennenappel die ik opraapte in Yosemite en een kaart van het Zweedse Värmland waar Alexander en ik gingen kanoën. Maar het kostbaarst is het stuk koraal dat ik vond in Sri Lanka, waar hij me deze lente ten huwelijk vroeg. Daar word ik met plezier elke dag aan herinnerd.'